امروز یکی از بهترین روزهای زندگیم بود
خییییلی بهترین ... چند ساعتی را میهمان یکی از عزیزترین دوستانم بودم که بعد از 12 - 13 سال دیدارها تازه شد. فردوس عزیز از همکلاسی های دوره کارشناسی، دختری عجیب و دوست داشتنی با پدر و مادری قهرمان... فردوس فرزند شهید بود و تامل و تفکرهاش و وول خوردنش تو کتابخانه محل تحصیل ، توجه همه را به خودش جلب میکرد... حرفهایی می زد که من خیلی متوجه نمیشدم 
در اولینحج عمره همسفر شدیم... خاطرات خوبی و شیرینی به یاد داریم ... مادر فردوس زن مهربان و خوشرویی بود... چقدر دلسوزانه، مادرانه و مهربانانه ما را بدرقه کرد خدا رحمتشون کنه خیلی زود از جمع ما رفت ...
امروز چند تا اتفاق جالب برامون افتاد که ردپای شهدای عزیزی که قصد زیارتشون را داشتیم به خوبی مشهود بود... فقط اینو میتونم بگم که شهدا اعجوبه هایی بودند که ما توفیق هم عصر بودن با این زمینی های آسمانی را داشتیم ای کاش حواسمون بهشون باشه و بیشتر باهاشون انس بگیریم...
شهداء عزیزم حضورتان را در هر حضوری که به یاد شماست به خوبی حس میکنم... از خودتان مدد میطلبم آشنایی و انس را برای کسانی که با شما غریبه اند...
